Christopher Drake is een Australische therapeut, en hij heeft vele jaren samengewerkt met Alexander Stalmatski (de Russische Buteyko Therapeut die de methode in het westen geïntroduceerd heeft). Hij woont tegenwoordig in Bangkok.
Dit vertelt Drake over de ontmoeting met Stalmatski en de eerste jaren als therapeut:
“Ik had een onopvallende maar succesvolle carrière in de marketing van farmaceutica en medische technologie en had enkele klinieken opgezet in Sidney voordat ik betrokken raakte bij de Buteyko Methode”.
“In het begin van de 90-er jaren ontmoette ik Alexander Stalmatski. Hij was door professor Buteyko aangesteld als zijn officiële afgezant in het westen en was net in Australië komen wonen. Ik ontmoette hem tijdens een feestje, en hij vertelde me de genezing voor vele ziektes te kennen. Ik was eerst heel sceptisch, maar beetje bij beetje ben ik hem gaan vertrouwen”.
“Mijn opleiding bestond aanvankelijk uit het helpen van Stalmatski bij de behandeling van ziektes zoals astma, hooikoorts en allergieën. We hadden hiervoor in 1991 de eerste westerse Buteyko kliniek opgericht in Sydney. Later leerde ik onder de leiding van Stalmatski meer complexe gezondheidsproblemen, zoals bijvoorbeeld diabetes en chronische vermoeidheid, te behandelen”.
“In 1996 introduceerden we de Buteyko Methode in Engeland. We gaven cursussen in het South Kensington Medical Centre, in ons kantoor in Harley Street en in de beroemde Hale Clinic. Sinds 2000 woon ik in Bangkok, maar ik reis de hele wereld over voor het geven van lezingen en cursussen”.
Binnen de Buteyko-wereld is Christopher Drake zeker niet onomstreden: hij is iemand die geloofd in de “harde aanpak” (met veel oefeningen waarbij je langdurig de adem inhoudt) én hij vraagt behoorlijk hoge prijzen (ongeveer € 1200 voor een maand individuele training).
Mijn ervaringen met Christopher Drake
Ik heb meer dan een jaar intensief met Christopher samengewerkt omdat ik wilde weten hoe hij omgaat met verschillende zware ziektes die soms op mijn pad komen, zoals longfibrose, MS en zware longemfyseem. Tijdens deze periode begeleide ik de cursisten, en had ik bijna dagelijkse Skype-sessies met Christopher om hun progressie te bespreken. Ik ken de “harde school” nu goed, en blijf die combineren de “zachte school”.
Helaas was mijn ervaring dat wat hij cursisten voorspelt (binnen twee maanden genezen van beginnende MS bijvoorbeeld) lang niet altijd overeenkomt met wat er in de praktijk gebeurt. Ik voelde me daar steeds ongemakkelijker bij, zodat ik na ruim een jaar de samenwerking met hem heb verbroken.