PlaceboNocebo (België)
"Onze overtuigingen hebben een bepalende impact op onze gezondheid. Een positieve of Placebo instelling, geloof en overtuiging zijn het krachtigste medicijn dat we ter beschikking hebben. Een negatieve of Nocebo instelling, hopeloosheid en hulpeloosheid zijn wellicht schadelijker voor onze gezondheid dan roken, slechte voeding en milieuvervuiling. Het evenwicht tussen lichaam (genetica, anatomie, voeding, suppletie, sport, …), geest (emoties, gedachten, overtuigingen) en ziel (bewustzijn, spiritualiteit) is de weg naar volledige gezondheid of ‘heel zijn’ ".
In het november/december 2014 nummer stond een artikel over de Buteyko Methode, waarvoor ze mijn website goed doorgenomen hebben.
De Buteyko methode: opnieuw leren ademen
Ademen… we doen het gewoon, we denken er niet bij na. Omdat het zo ‘automatisch’ gebeurt, staan we er niet eens bij stil dat we ook verkeerd kunnen ademen. Uit onderzoek blijkt echter dat steeds meer mensen verkeerd ademen. Ze lijden aan chronische hyperventilatie, ze ademen te vaak en te diep. We hebben immers geleerd dat diep ademhalen gezond is…Volgens de Oekraïense arts Dr. Konstantin Buteyko (1923 – 2003) ligt chronische hyperventilatie aan de basis van heel wat ziektebeelden. Hij ontwikkelde een methode om opnieuw te leren ademen: de Buteyko methode. Deze methode wordt ondertussen wereldwijd met succes toegepast bij allerlei klachten, in de eerste plaats bij ademhalingsstoornissen zoals astma, slaapapneu en hyperventilatie, maar ook bij andere klachten die men meestal niet in verband brengt met verkeerd ademen.
Chronische hyperventilatie
Wanneer we inademen wordt zuurstofrijke lucht in het lichaam gebracht, wanneer we uitademen wordt koolstofdioxide of CO2 afgevoerd. Bij een verkeerde ademhaling of chronische hyperventilatie, dus wanneer men te vaak en te diep ademt, verliest men te veel CO2. Daardoor kan een tekort aan CO2 in het bloed ontstaan. Koolstofdioxide heeft drie belangrijke functies in het lichaam:
(1) Transport van zuurstof: hemoglobine kan alleen maar zuurstof afgeven aan de cellen indien er voldoende CO2 is,
(2) Handhaven van de zuurgraad (pH) in het bloed
(3) Ontspannen van gladde spieren.
Aandoeningen van de ademhaling
Bijzondere manieren van ademhalen:
? hyperventilatie: te vaak en/of te diep ademhalen
? hypoventilatie: te weinig en/of te oppervlakkig ademhalen
? hik: krampachtige inademing door het samentrekken van het middenrif; acuut (door te snel en te veel te eten of te drinken) of chronisch (neurologische aandoening)
? hoesten: prikkeling vanuit de longen – vreemd materiaal wordt met kracht naar buiten geblazen
? niezen: prikkeling vanuit het slijmvlies in de neusholte – vreemd materiaal wordt met kracht naar buiten geblazen
? slaapapneu: tijdelijk stoppen met ademen tijdens de slaap
? astma: chronische ontsteking van de longen, samentrekken van de luchtpijp en de vertakkingen van de luchtpijp
Een gebrek aan CO2 kan dus leiden tot:
? energieverlies: minder zuurstof wordt afgegeven aan de weefsels – de hersenen, de spieren, het hart en andere organen krijgen minder zuurstof en maken minder energie aan
? verandering van de zuurgraad van het bloed (bloed wordt alkalischer, de pH stijgt): dit beïnvloedt de werking van enzymen, hormonen, vitaminen en mineralen
? samentrekken van glad spierweefsel: dit kan de oorzaak zijn van astma, verhoogde bloeddruk, constipatie, diarree, duizeligheid, hoofdpijn, ....
Ademhaling
Er zijn drie soorten ademhaling: buikademhaling, borstademhaling en een combinatie van de twee. De buikademhaling gebeurt bijna uitsluitend onder invloed van de beweging van het diafragma (het middenrif), wanneer het lichaam in rust is. De borstademhaling gebeurt voornamelijk onder invloed van de
tussenribspieren en komt in actie bij lichamelijke inspanning, maar ook bij verkeerd ademhalen in rust.
Bij het inademen (inhalatie) trekken de ademhalingsspieren samen zodat de borstkas uitzet
? in rust: diafragma (middenrif)
? bij lichamelijke inspanning: diafragma + tussenribspieren
? bij zware lichamelijke inspanning: diafragma + tussenribspieren + spieren in de nek
.
Bij het uitademen (exhalatie) ontspannen de ademhalingsspieren zodat de borstkas kleiner wordt.
Bij geforceerd uitademen spannen de buikspieren aan om het middenrif omhoog te drukken.
Ademhalingscentrum
De ademhaling wordt gestuurd door het ademhalingscentrum (ook ademcentrum genoemd), een groep zenuwcellen in het verlengde merg van het centraal zenuwstelsel (medulla oblongata, het gedeelte van de hersenen dat de hersenstam met het ruggenmerg verbindt). Vanuit het ademhalingscentrum lopen zenuwbanen naar de ademhalingsspieren.
Het ademhalingscentrum bepaalt hoe vaak en hoe diep moet worden ingeademd. Het wordt beïnvloed door:
? chemoreceptoren in de hersenen en de bloedvaten: meten de concentratie CO2, O2 en de zuurgraad (pH) van het bloed
? spiercontracties (inspanning)
? temperatuur, pijn, emoties, …
? longinhoud: te veel lucht (inflatie), te weinig lucht (deflatie), druk in de longen
? hoestreflex
Chemoreceptoren
In de hersenen en in de bloedvaten bevinden zich chemoreceptoren die continue het gehalte aan zuurstof en koolstofdioxide in het bloed meten. Wanneer CO2 stijgt in het bloed wordt het ademhalingscentrum geprikkeld: de ademhaling versnelt en verdiept. Er wordt dan meer CO2 uitgeademd, zodat het niveau in het bloed weer daalt naar de oorspronkelijke waarde. Een daling van O2 in het bloed stimuleert het ademcentrum zodat meer O2 wordt ingeademd.
Ontregeld ademhalingscentrum
Steeds meer mensen ademen te vaak en te diep. Uit onderzoek blijkt dat men 50 jaar geleden gemiddeld twaalf keer per minuut ademde en tegenwoordig vijftien keer per minuut. Bij mensen die verkeerd ademen is het ademhalingscentrum in de hersenen ontregeld. Wanneer het ademhalingscentrum gewend
geraakt aan een lage concentratie CO2, gaat het dit niveau proberen te handhaven door aan te sturen op een diepe, frequente ademhaling.
De redenen waarom mensen verkeerd ademen en daardoor hun ademhalingscentrum ontregelen zijn volgens Dr. Buteyko:
? het idee dat diep ademhalen gezond is (wat men ons altijd geleerd heeft)
? stress, chronische stress
? verkeerde voeding (verzuring)
? gebrek aan beweging
? te fanatiek sporten
? te lang slapen
De Buteyko methode ‘herschoolt’ het ademhalingscentrum, zodat het opnieuw went aan een hogere CO2 concentratie. De ademhaling zal dan geleidelijk aan weer minder diep en minder frequent worden.
Verkeerd ademen & ziekte
Dr. Buteyko ontdekte het verband tussen het ademhalingspatroon en de gezondheidstoestand tijdens zijn studie geneeskunde in Moskou in 1949. Hij kreeg de opdracht om de ademhaling van zieke mensen te controleren. Hij observeerde de patiënten urenlang en ontdekte dat hun ademhaling steeds dieper werd naarmate hun einde naderde. Na een tijdje kon hij aan de hand van hun ademhaling voorspellen hoe lang ze nog zouden leven. Na zijn studies bleef hij het ademhalingspatroon van zieke en gezonde mensen bestuderen en kwam tot de vaststelling dat te vaak en te diep ademen gelinkt was aan een hele reeks gezondheidsklachten.
Hij begon te experimenteren bij zichzelf: hij trainde zich om minder vaak en minder diep adem te halen. Daardoor verminderde zijn hoofdpijn en vertraagde zijn hartslag. Wanneer hij weer meer en dieper ging ademhalen, kwam de hoofdpijn terug en versnelde zijn hartslag. Hij controleerde of dit ook bij zijn patiënten het geval was en kwam tot de conclusie dat patiënten met astma, ademhalingsziekten en angina pectoris (pijn op de borst door verminderde
zuurstoftoevoer naar het hart) allemaal hyperventileerden en dat hun symptomen verdwenen door de ademhalingstechniek die hij op zichzelf had toegepast.
Dr. Buteyko heeft een lijst gemaakt met meer dan 150 aandoeningen die verband houden met chronische, verborgen hyperventilatie.
De tabel op blz. 25 geeft een samenvatting van zijn lijst.
Ademtest
Dr. Buteyko ontwikkelde een test om na te gaan of je goed ademt of niet. Het is een eenvoudige test die je gemakkelijk zelf kan doen.
? Ga zitten en adem rustig door je neus (rust eerst tien minuten, zodat je ontspannen bent).
? Na een gewone, rustige uitademing, houd je je adem in. Knijp je neus dicht, zodat je zeker weet dat je niet meer ademt.
? Zodra je de aandrang voelt om weer te ademen, laat je je neus los en begin je weer te ademen. Meestal gaan je ademhalingsspieren bewegen, je buik kan beginnen schokken of de spieren in je nek kunnen samentrekken.
? De tijd dat je comfortabel je adem kan inhouden wordt de Controle Pauze (CP) genoemd.
Het is belangrijk dat je je adem niet inhoudt op pure wilskracht. Zodra het ongemakkelijk wordt om je adem in te houden, stop je.
Volgens Dr. Buteyko wijst een CP van ongeveer 45 seconden op een correcte, rustige ademhaling, maar een CP van boven de 30 seconden wordt algemeen als goed beschouwd. Als je minder dan 25 seconden kunt stoppen met ademen, betekent dat dat er ruimte is voor verbetering. Een CP van 15 seconden of minder kan wijzen op ademhalingsklachten (astma, piepende ademhaling, hoesten, benauwd gevoel in de borst), slaapgerelateerde ademhalingsstoornissen (slaapapneu, snurken, slapeloosheid, vermoeidheid) of andere aandoeningen als gevolg van chronische hyperventilatie.
Astma
De Buteyko methode wordt ondertussen beschouwd als een effectieve manier om astma onder controle te krijgen. Andere ademhalingsoefeningen en ontspanningstechnieken hebben ook een gunstig effect op astma, maar uit een recent onderzoek blijkt dat astmapatiënten die een half jaar de Buteyko Methode volgden, het gebruik van corticosteroïde inhalatoren (puffers) sterk konden verminderen, terwijl astmapatiënten die andere ademtechnieken
volgden (langzaam ademhalen, traag uitademen) hun inhalatoren nog even vaak gebruikten, ondanks een verbetering van hun astma.
Slaapapneu
Obstructieve slaapapneu (OSA) is een slaapstoornis die gekenmerkt wordt door een herhaalde obstructie van de bovenste luchtwegen tijdens de slaap, waardoor men telkens even stopt met ademen. De spieren van het zachte gehemelte ontspannen zich, waardoor de mondkeelholte (orofarynx) en de huig (uvula) dichtklappen en de luchtdoorstroming tijdelijk geblokkeerd wordt. Dit leidt tot een zuurstofgebrek in het bloed en een onderbroken slaappatroon, vaak vergezeld van luid gesnurk.
De verlaagde zuurstoftoevoer en het steeds weer wakker worden of half wakker worden veroorzaken vermoeidheid overdag, geïrriteerdheid, slaperigheid, concentratiestoornissen, achteruitgang van het geheugen en de verstandelijke functies, hoofdpijn, hoge bloeddruk en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten en longaandoeningen.
De oorzaken van slaapapneu zijn nog niet helemaal opgehelderd, hoewel er een duidelijk verband is met overgewicht en anatomische afwijkingen van de luchtwegen. Ook het gebruik van de drug ecstasy kan slaapapneu veroorzaken. De gangbare therapie bij slaapapneu is CPAP of Continuous Positive Airway Pressure. Een CPAP apparaat is een masker dat ’s nachts gedragen wordt en dat door een continue positieve luchtwegdruk de luchtpijp open houdt,
zodat de patiënt vrij kan ademen. In veel gevallen heeft dit een gunstig effect, maar het dragen van zo’n masker is een voortdurend ongemak en het geeft geen blijvende resultaten omdat de oorzaak niet wordt aangepakt. Verband tussen slaapapneu & hyperventilatie Volgens Dr. Buteyko is hyperventilatie de basisoorzaak van slaapapneu. Hij is van mening dat de apneus of adempauzes een verdedigingsmechanisme zijn tegen het overmatige verlies van CO2 als gevolg van hyperventilatie en het daaropvolgende zuurstoftekort in de weefsels.
De Australische Buteyko-therapeute Mary Birch beschrijft in de Australian Nursing Journal een geval van een 44-jarige man met astma (sinds zijn kindertijd) en ernstige obstructieve slaapapneu (sinds anderhalf jaar). Een CPAP apparaat hielp niet, zijn aandoening. Uiteindelijk kwam hij bij het Buteyko Ademcentrum in Melbourne terecht, waar hij ‘ademhalingsherscholing’ kreeg. Deze herscholing bestond uit ademtechnieken om de neus vrij te maken en neusademhaling te stimuleren. Ook werd hem geleerd hoe hij symptomen (zowel ’s nachts als overdag) onder controle kon krijgen en kreeg hij richtlijnen en technieken om zijn slaapkwaliteit en zijn ademhaling tijdens activiteiten te verbeteren. Hij moest ook drie keer per dag vijftien minuten ademhalingsoefeningen doen, zoals het toepassen van adempauzes en andere technieken om de diepte en frequentie van de ademhaling te verminderen en het verlies aan CO2 te beperken.
Al vanaf de tweede dag van de therapie verbeterde zijn toestand. Een maand later sliep hij de hele nacht door zonder CPAP. Hij werd geadviseerd drie maal per dag ademhalingsoefeningen te blijven doen. Vijf maanden later werd bij een slaaponderzoek vastgesteld dat hij geen apneu meer had. Twee jaar later was de man nog steeds gezond. Hij deed geen ademhalingsoefeningen meer, behalve wanneer zijn neus dicht zat, meestal bij koud en droog weer.
Brian Firth, een andere Australische Buteyko-therapeut, zegt dat meer dan 90% van zijn patiënten met slaapapneu hun CPAP machine na enkele weken niet meer nodig heeft.
Probeer het zelf
Ondertussen wordt hyperventilatie door verschillende onderzoekers erkend als mogelijke oorzaak van slaapapneu en astma (en andere aandoeningen). Je hoeft echter niet te wachten tot ademhalingsoefeningen de standaardtherapie voor apneu en astma worden. De beste manier om erachter te komen of het werkt is het zelf proberen.
Meer info
Buteyko Instituut Nederland (www.buteyko-instituut.nl)
Buteyko Academie Nederland (www.buteykoacademie.nl)